Namibie deel 2 en Zuid Afrika - FINISH
Door: Floor & Siem
26 December 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Zo deze blog heeft even op zich laten wachten, maar we zijn natuurlijk weer heeeeel druk geweest;). Maaaar goed vrolijk kerstfeest, we hopen dat jullie allemaal in de kerstsferen zijn. Wij zijn dat totaal niet hier met 30 graden en de zee, maar je hoort ons niet klagen ;).
Goed in de vorige blog waren we gebleven bij Namibië, wat een fantastisch land. Misschien iets minder geschikt om te fietsen gezien de wegen: wasbordjes afgewisseld met mul zand. Tel daar een hittegolf bij op en als resultaat fiets je 5km/u en duw je vaak je fiets van 50kg door het zand. In ruil voor deze effort krijg je wel fantastische landschappen in alle tinten bruin en groen (het had net geregend, heel bijzonder voor deze regio), veel dieren (struisvogels, wilde zebra’s en gemsbokken) en schitterende sterrenhemel. Kortom de Namib desert zat vol hoogte en dieptepunten.
Vanuit Solitaire (daar waren we gebleven in onze laatste post) zijn we naar Sesriem gefietst om de bekende Sossusvlei te bezoeken. Indrukwekkende zandduinen inclusief grote aantallen toeristen. Om 05:00 al een file voor de ingang van het park, in zo’n enorm land met maar 2.5 miljoen inwoners, best bizar. Eerlijk gezegd vonden wij de landschappen rondom Sesriem veel meer de moeite waard dan Sossusvlei.
Gezien de uitgestrektheid van Namibie was een campingplaats zoeken soms wel een uitdaging. Een keer zijn we totaal bezweet en verstoft een veel te luxe hotel binnen gelopen: of we mochten blijven logeren met onze tent. We kregen waarop we gehoopt hadden; een balzaal van een kamer voor maar 45 euro. Bij een andere lodge werden we door de manager geweigerd voor de lunch omdat het een ‘exclusieve lodge’ was, meeste mensen kwamen daar per vliegtuig aan en de fiets was duidelijk niet exclusief genoeg. Gelukkig was het personeel wat meer met ons begaan en mochten we toch even blijven eten. Toen we in de namiddag doorfietsten zou de manager ons eigenlijk oppikken om ons naar de ranger te brengen zodat we niet illegaal hoefden te slapen in het park. Helaas reed de manager ons gewoon voorbij en moesten wij met ondergaande zon ons tentje langs de weg opzetten. We lagen nog geen minuut in bed toen er een ongelofelijk boze ranger voor onze neus stond en we weer konden opruimen. De manager had ons verklikt, we denken dat zijn karma op -10 staat momenteel. Daarbij zijn we er ook achter gekomen dat illegale praktijken niets voor ons zijn, volgende keer maar gewoon weer binnen de lijntjes kleuren.
Gelukkig was die manager de enige onaardige uit de hele woestijn, we zijn echt overladen met aandacht en vriendelijkheid van lokalen en toeristen. We hebben zo vaak eten en drinken gehad of opbeurende woorden. Een kleine greep uit alle mooie momenten:
- We stoppen een auto langs de weg om koud water te vragen en dat blijken Paul & Karin uit Nederland te zijn. Die toveren een hele borrelplank om 11:00 ’s ochtends tevoorschijn: lekker toastjes tonijn, steak en koude cola van de motorkap
- Een vrouw was ons voorbij gereden, heeft 3 km verderop bier gehaald en is terug gereden om die ons te brengen. Gelukkig waren we bijna op plek van bestemming want een halve liter bier om 12:00 hadden we niet overleefd
- Tijdens een ochtendrit kwamen we Wimpy tegen, een Namibische boer die ook als tourguide werkt, we vertellen onze route en einde van de middag zien we opeens zijn auto weer verschijnen: hij is 50km komen rijden omdat hij dacht dat we wel zin zouden hebben in koude biertjes: You betttt Wimpy, wat een fantastische kerel
- Twee vrouwen komen in een hotel naar ons toe met beiden 10 euro, als cadeau omdat we helemaal tot daar zijn komen fietsen (of we zagen er gewoon zo armzalig/ondervoed uit;)).
Na de namib desert zijn we verder zuidelijk gefietst richting de fish river canyon, de twee na grootste canyon ter wereld (na grand canyon in de USA). Indrukwekkende kloven en ook weer een heel mooi landschap. Meer rotsachtig en veel hoogtemeters, dus fiets-wise was het ook wel afzien. Gelukkig waren de wegen iets beter omdat het een stuk minder toeristisch was, we fietsen soms uren alleen op de weg. Maar deze rust werd opeens verstoord door een man die op de weg stond te zwaaien (op zich niets nieuws als je op een fiets voorbij komt) maar deze man had ook nog eens inside information: “Hallo Siem, jij kent mij niet maar ik jou wel”. Gelukkig arriveerde Floor een minuutje later en die kende de beste man wel: Wim een vriend van Floor’s ouders. Wat een toeval om elkaar daar tegen te komen, leuk om ervaringen uit te wisselen en nog beter: we zijn verwend met een heerlijk Hollands boterhammetje met kaas. Die hadden we natuurlijk wel gemist.
Onze bijzondere fietsmaand in Namibië hebben we afgesloten met een paar dagen kamperen bij de Oranje Rivier, die direct de grens vormt met Zuid-Afrika. Heerlijk om weer gras onder onze voetjes te hebben en in een rivier te kunnen zwemmen zonder nijlpaarden en krokodillen. We hebben onze voedingstoestand wat verbeterd met braai & rode wijn en ons opgeladen voor de oversteek naar Zuid-Afrika. Namibië was het zwaarste maar ook mooiste fietsland qua landschap, zo indrukwekkend en dat is op foto’s niet vast te leggen. Mochten we nou iemand enthousiast hebben gemaakt voor een fietstochtje door de woestijn: onderaan zullen we even onze route opnoemen.
En toen waren we opeens in Zuid-Afrika, het laatste land van onze ‘trip’. We hadden al gehoord/gelezen dat de eerste 40km tot springbok bergop en door kaal landschap zou zijn. Na de heftige fietsdagen in Namibië besloten we een lift te nemen en die kregen we van Japie, een Zuid-Afrikaanse boer. Hij adviseerde ons om een groter gedeelte over te slaan en de gespaarde tijd te gebruiken voor meer kilometers fietsen in de Western Cape. Na 2 flessen wijn waren wij wel overgehaald en was het begrip ‘selective cycling’ geboren: selectief fietsen op de mooie plekken. Japie introduceerde ook twee nieuwe levensmotto’s: ‘Life is a holiday’ en Life is a T-junction: oftewel je gaat links of rechts en met die keuze ga je verder. Mooi motto en met dit in ons achterhoofd besloten we mee te reizen tot van Reijnsdorp om vanaf daar weer te fietsen.
Opeens waren we in een totaal ander Afrika, best even wennen, onze oude leefstijl hebben we maar een beetje aangepast. Geen hele voorraden eten meer meezeulen en bier hebben we ingeruild voor wijn met regelmatig een beetje hoofdpijn als gevolg want tja…. De fles moet altijd op (wie gaat er nou extra gewicht mee nemen op de fiets). Maar je hoort ons niet klagen want de wijntjes zijn heerlijk en hetzelfde geldt voor de bijbehorende braai.
We hebben eerst enkele dagen langs de kust doorgebracht (Dooringbay en Lambert’s bay), weinig toeristen en authentieke vissersdorpjes. Vanuit zee zijn we richting Cederberg gefietst: wat een schitterend gebergte. Mooie campings maar ook heel veel bergpassen, dus dat betekende kortere afstanden maar veel hoogtemeters. De beentjes zijn behoorlijk op de proef gesteld. Eigenlijk waren we gewoon aan het mountainbiken alleen dan met beide 35kg bagage. Het was het dubbel en dwars waard, hele mooie uitzichten en gave afdalingen door heel afwisselend landschap. We fietsten door wijnvelden, graanvelden, citrusboomgaarden en dennenbos, allemaal met bijbehorende geuren, echt vakantie! Vanuit Ceres zijn we richting Malmesbury gefietst zodat Siem zijn verjaardagscadeau kon inzetten: een parachutesprong boven de wijnvelden/tafelberg. Wat een adrenaline kick en hij kwam als een tarzan weer ter wereld gestort: aaawuahaaaaaaaaah.
Langs de kust hebben we nog bij twee warmshowers geslapen, dat is een platform/app waarbij fietsers een gratis verblijfplaats aan andere fietsers aanbieden. Heel leuk en bijzonder om zo bij mensen thuis te worden ontvangen. Ongelofelijke gastvrijheid, heerlijke maaltijden gehad en interessante gesprekken. Onderweg zijn we ook regelmatig uitgenodigd ergens te komen slapen of te komen eten. De ene dag lunch je met een hele familie en de andere dag wordt je rekening betaald door je buren op het terras. De Zuid-Afrikanen zijn fantastisch. Alhoewel we hier natuurlijk ook wel veel mee krijgen van de problemen in het land. We zien bijna nooit zwart en wit samenleven en er zijn ook grote verschillen zichtbaar. Dat is heel pijnlijk om te zien en de vraag is of deze kloof ooit overbrugd gaat worden.
De laatste dagen voor onze aankomst in Kaapstad hebben we doorgebracht in Langebaan om de kitesurf skills die we in Zanzibar hebben opgedaan weer in praktijk te brengen. In het begin even wennen maar heel leuk om weer te doen. Hier hebben we ook weer gemeet met Simone, een meisje dat we kenden uit Zambia. Zij & haar vriend Tim hebben ons regelmatig uit het water gevist en nog wat kitesurfskills bij gebracht…
En toen was het opeens eerste kerstdag, D-DAY, de dag van onze aankomst in Kaapstad. Wat een bizar gevoel dat we richting de finishline fietsten, begeleid door Ernest onze Zuid-Afrikaanse vriend. Best een emotioneel ritje moeten we eerlijk bekennen want de hele reis flitst even voorbij en je voelt echt 10000 emoties door je heen. Maar de aankomst was fantastisch, zo bijzonder. Tessa, Jan en Thijmen (Floor’s zus broer en schoonbroer) stonden klaar met champagne, toeters en een zelfgemaakte finishline. Wat een gevoel om daar samen overheen te rijden, onbeschrijfelijk. Heerlijk om dat gevoel te delen met family en ‘s avonds te vieren met een lekkere braai. Natuurlijk ook wel echt mixed feelings: enerzijds fantastisch om ons doel te hebben bereikt anderzijds ook moeilijk om van de fiets af te stappen. We hebben zo’n heerlijk basic leventje gehad: altijd buiten, kamperen, geen agenda en elke dag lekker fietsen. We sluiten een ongelofelijk avontuur af.
Gelukkig hebben we nog wel een maand voor we het koude kikkerlandje weer opzoeken. Onze beide ouders komen vlak voor oud & nieuw en met hen gaan we tot eind januari nog rondreizen. Dan hebben we lekker de tijd om alles te laten bezinken en na te genieten. Het verhaal is ondertussen ook al 1700 woorden dus we zullen eens gaan afronden. Een echte terugblik gaan we zeker nog schrijven komende maand: met alle statistieken, lijstjes met favorieten slaapplekken/landen/hoogte en dieptepunten. We zouden het heel leuk vinden om jullie input daarvoor te gebruiken: stel je brandende vraag hier onderaan deze blog (mag ook anoniem) of mail ze even naar floorbastiaansen1@gmail.com . Dan gaan we proberen ze zo goed mogelijk te beantwoorden.
Wij gaan genieten van kaapstad, family en vakantie. Fijne jaarwisseling voor jullie allemaal en tot een volgend verhaal. Liefs Floor&Siem
Gefietste route Namibie > Zuid-Afrika Swakopmund - B2 – Walvis Bay – C14 - Solitaire – C19/C27- Sesriem – Betta – Helmeringhausen – C14- Bethanien – B4- Seeheim- C12 – C37- Fish River Canyon – Ais Ais- Aussenkehr – C13- Noordoewer- N7 gelift tot van Reynsdorp – Dooringbay/Lambert’s bay- Clan William – Op die Berg – Ceres – Malmesbury – Velddrif - Paternoster – Langebaan - KAAPSTAD
Wist je datjes
- Er een jakhals met sandaal rondloopt in Namibie, Floor is dankzij dit beestje sandaalloos
- Nieuw land ook nieuw overstekend wild met zich mee brengt: oppassen geblazen voor migrerende skilpaaie
- De gastvrijheid van de Namibiërs en zuid afrikanen ongekend is: van koffie tot tosti’s tot braaivlees
- We op de Duitse ziekenhuis radio komen: een heus interview gehad in de namib desert
- Chicken moment: Siem die uit een vliegtuig springt, Floor die kitesurft over het strand ipv in het water
- Kippenvel moment: DE FINISH IN KAAPSTAD, de ongelofelijke vriendelijke mensheid
Stats: 5333 km| 166 dagen onderweg | 93 fietsdagen | gem afstand per dag 57 km | 7 lekke banden | boeken gelezen: [Floor Tolk van Java; Help ik ben blank geworden; Dit zijn de namen; Sapiens; 1793; Long walk to Freedom Nelson Mandela; hersenschimmen; Harry Potter 1&2&3; Afrika is Besmettelijk; Als de winter voorbij is; 21 lessen voor de 21e eeuw; Geheime dagboek van Hendrik Groen; Tikkop; Shantaram; 1000 schitterende zonnen; de Zweed; Broers]| [Siem Labyrint der geesten, Nietschzes tranen, helaasheid der dingen; Het zijn net mensen; het geluk van Limburg; Gehime dagboek van Hendrik Groen; Help ik ben blank geworden; de vastgoed fraude; Long walk to Freedom Nelson Mandela]
-
26 December 2018 - 07:05
Simone:
Wat een ongelooflijk avontuur en hartelijk dank dat we mee konden genieten. Het heeft/ jullie hebben me geraakt. Alle goeds voor 2019, geniet van elkaar. Liefs Simone -
26 December 2018 - 07:41
Lineke:
Wat een prachtig verhaal weer Floor en Siem. We kunnen heerlijk meeleven met jullie belevenissen en met name de ontmoetingen met al die mensen zijn vaak ontroerend.
Fantastisch dat jullie de finish hebben bereikt met een warm familie-welkom maar ook wel begrijpelijk met veel heimwee terugkijkend de komende weken.
We komen eraan om jullie te troosten! Liefs, Lineke -
26 December 2018 - 10:13
Lina:
Floor en Siem,
Weer een mooi verhaal! Wat een lieve mensen daar overal zo te lezen!
Ook leuk om nu weer bekenden te zien en jullie verhalen te delen denk ik. Geniet ervan!
xx -
26 December 2018 - 11:07
Jan Dirk En Ellen:
Wat tof om te lezen allemaal weer en geniet van jullie maandje relaxed rondreizen! -
26 December 2018 - 14:48
Cees:
Mooi verhaal weer om te lezen en nu over de eindstreep. Geweldig gedaan luitjes en leuk dat jan, Tessa en Thijmen op de eindstreep aanwezig waren.
Wij zijn er ook zo, nog 3 daagjes. Tot dan! -
01 Januari 2019 - 12:34
Arjen En Alie:
Hoi Floor & Siem,
G E F E L I C I T E E R D -
06 Januari 2019 - 13:41
Margit:
Ha toppers, dat hebben jullie toch maar mooi geflikt, vooral de hete kilometers door het Namibische zand leken me superzwaar, ik zat hier bijna spontaan mee te zweten. Wat heerlijk dat jullie nu nog een paar weken 'echt ' vakantie hebben. Geniet ervan, hier is het prut-weer, lijkt wel herfst, maar wie weet is het wel wit wanneer jullie terugkomen. Liefs, Margit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley