Tanzania - Malawi

Ondertussen zijn wij een flinke radiostilte, 6 weken en twee landen verder maar we kunnen Zambia natuurlijk niet doorkruisen zonder een update over onze tijd in Tanzania en Malawi.
Maar eerst nog even een huishoudelijke mededeling: heel veel dank voor jullie leuke reacties, is heel fijn om te ontvangen en goed om te weten dat onze verhalen gelezen worden. Dus blijf vooral reacties plaatsen (ook als je een onbekende lezer bent).

Tjaa.. onze laatste update was vanaf Zanzibar dus vanaf daar maar weer verder.. Na een heerlijke week aan het strand en heel wat uren kitesurfen werd het toch weer tijd om het vasteland op te zoeken. Vanaf Dar es Salaam hebben we de TaZaRa (Tanzania-Zambia-Railway) genomen, een hele mooie treinreis. In eerste instantie hadden we 3e klasse tickets dus de eerste uren als sardientjes in een blik tussen de locals. Enorm gezellig natuurlijk, de Tanzaniaanse vrouwen vonden Siem een hele knappe ‘husband’, maar voor een 27 uur durende treinreis waren die kleine zitjes niet ideaal. Gelukkig hadden we medefietsers ontmoet op het perron die nog twee bedjes over hadden in hun afgehuurde cabine dus lucky Floor&Siem kregen een upgrade. De trein reed met 50km/u dus we hebben heel veel van het landschap kunnen zien en voor ons avondmaal hoefden we alleen maar uit het raam te kijken naar wat er op de hoofden van de vrouwen aangeboden werd (potato met tomaat en ui, sinaasappels) Ideaal dus.

Uitgerust en wel stapten we in Mbeya uit, helemaal in zuid-Tanzania. Deze streek staat bekend om de koffie plantages dus daar hebben we ook een bezoekje aangebracht. Toch wel eens leuk om te leren hoe die verslavende smurrie nou gemaakt wordt. “Coffee is a luxury product” werd ons op het hart gedrukt, dus zelfs op de fiets door Afrika hebben wij een luxueus leven ;). Het fietsende leven bevalt ons nog heel goed, we genieten van de enorme vrijheid: we kunnen gaan en staan waar we willen. De basic lifestyle vinden we ook fijn, lekker kamperen, zelf koken op een mini stoofje en om 20:00 naar bed (wel met boekje, geen zorgen). Af en toe een hotelkamertje om op te laden, dit leventje houden we de komende maanden nog wel even vol.

Vanuit Mbeya zijn we in 3 dagen naar de grens met Malawi gefietst, hele mooie fietsdagen door de koffie- en theeplantages. Een maand Tanzania is echt voorbij gevlogen, we hebben enorm veel verschillende landschappen gezien, ruim 1000km gefietst en veel verschillende dingen gedaan. Tanzania is zeker een bezoekje waard. 
Eenmaal in Malawi kwamen we voor ons gevoel direct in een andere wereld terecht. De weg was slecht onderhouden, veel droogte en er was veel armoede zichtbaar; kleine lemen hutjes, weinig winkels, minder hygiëne en we hoorden ongeveer 1 keer per minuut “give me money”. Geen lunch meer in kleine wegrestaurantjes maar een droge oliebol langs de weg. Onze alltime favorite cocacola was natuurlijk wel overal te verkrijgen. De eerste twee dagen ook nog tegenwind dus Malawi was even inkomen maar zodra we lake Malawi bereikten was alles weer goed. Malawi leeft zo ongeveer van dit meer, welke 1/3 van het landoppervlak beslaat. Het is prachtig helderblauw en het zit vol met vissen. De andere zijde van het meer in het noorden bestaat uit berggebied, hier hebben we 3 dagen rond gewandeld zodat onze fietsen even konden uitrusten. 



Onze eerste wildlife ervaring op de fiets kunnen we ook van onze bucketlist afstrepen. We brachten een bezoekje aan Vwaza, een national park. Eenmaal in het park moesten we 800 meter naar onze lodge toe fietsen. “Vraag maar even rond of er olifanten op de weg zijn” kregen we als advies. “Nee geen olifanten” zei de man die we tegen kwamen maar 3 minuten later kwam er wel een hele kudde uit de bosjes lopen. Sta je daar met je fiets….. best wel spannend. ’S Avonds kregen we wederom een bezoekje van onze olifanten-vrinden, dit keer besloten ze de bomen om ons hutje heen op te eten. We zaten een dik uur in spanning te luisteren terwijl ze 1 meter van ons vandaan stonden met alleen een bamboe muurtje tussen ons in. Heel indrukwekkend maar ook een onvergetelijke ervaring. We zouden bijna vergeten te vertellen dat er ook nijlpaarden voor ons in het water lagen en impala’s voorbij sprongen…

Na dit avontuur was het tijd om de wildernis van de stad (Mzuzu) op te zoeken, alhoewel die in Malawi niet echt wild is. Er zijn bijna geen auto’s en iedereen doet alles op de fiets, zelfs de taxi’s bestaan uit fietsen. Wij misstonden dus totaal niet in het straatbeeld. 
In Mzuzu hebben we onze fietsen wat liefde gegeven en gewacht op Kaj (tweelingbroer van Siem) want die kwam zijn vakantie met ons spenderen. Natuurlijk een super leuk weerzien en Kaj had een fiets gehuurd dus gezamenlijk konden we een schitterende afdaling maken naar Nkhata bay, aan het meer. Echt een paradijs dus een paar dagen goed vermaakt; oa de bloemetjes buiten gezet in de lokale club (inclusief 2daagse kater), de tailor wat werk bezorgd en gedoken in het meer. Vanuit daar zijn we in een paar dagen naar Nhkota kota gefietst vanwaar we een Ferry hebben genomen naar Monkey-bay.
Die ferry was weer heerlijk african style: opstappen om 02:00 ’s nachts terwijl er geen pier/docking is. Dus eerst met onze fietsen in een klein bootje, om over te stappen op een groter bootje en uiteindelijk op de ferry te stappen. Enorme golven op het meer dus in die kleine bootjes behoorlijk met samengeknepen billetjes gezeten. Vervolgens een paar uurtjes geslapen op de boot om bij het wakker worden om 07:00 erachter te komen dat de ferry nog geen meter is verplaatst. “Het water was te wild om te varen”, maar in het pikkendonker in een minibootje dezelfde golven betreden was geen probleem… Jaja Afrika. Het was overigens wel een heel leuke boottocht.

Helaas werd Kaj kort na ons boottochtje ziek dus we hebben niet veel meer kunnen fietsen. Gelukkig maakte ons bezoekje aan Liwonde National Park veel goed. Onze eerste trip was een kano-trip die volgens de eigenaar totaal niet gevaarlijk was. Heel mooi om zo stilletjes over het water te glijden tussen de nijlpaarden door met grazende buffalo’s langs de kant. Ook veel mooie vogels gezien, oa de ijsvogel (a.k.a de kingfisher!) die onze favoriet is. In het riet lagen ook krokodillen, waarvan er eentje wegglipte. Op een gegeven moment kanoden we in wat ondieper water en voelden we opeens de kano omhoog komen: zat die krokodil onder ons. Volgens onze gidsen ‘part of the activity’ maar wij zaten wederom met samengeknepen billetjes. De volgende dag nog een game drive gedaan met de auto, heel mooi door het Afrikaanse landschap en ook weer olifanten gezien, van heeeeeel dichtbij! 

In Liwonde town hebben we nog een bijzondere ontmoeting gehad met 2 Malawiaanse mannen met wie Cees (Floor’s vader) een project heeft gedaan. Ze willen graag dat “Kies” nog eens terugkomt. Via deze mannen hebben we ook kennis gemaakt met Billy: de enige Malawiaan met een eigen telescoop. Billy is de eigenaar van een safari-camp langs de shire rivier met fantastisch uitzicht op het national park. Bijna alle lodges in Malawi hebben westerse eigenaren dus het was heel leuk om eindelijk eens bij een local te verblijven. Al helemaal gezien deze beste man stage heeft gelopen bij het Limburgs dagblad 30 jaar geleden. Billy is een geboren leraar die ons alles heeft verteld over het universum en we hebben alle planeten gezien. Met name de maan was indrukwekkend om van zo dichtbij te zien. 

Vanuit Liwonde zijn we naar Lilongwe (hoofdstad Malawi) gegaan waarvandaan Kaj weer naar NL is gevlogen. Het was een fantastische tijd samen en heel bijzonder om met iemand anders onze avonturen te delen. Malawi is ons goed bevallen, het meer is een hele fijne verkoeling na een lange fietsdag en de bergen waren zwaar om op te fietsen maar schitterend om af te dalen. De wildlife ervaringen waren ook onvergetelijk. We zijn wel geraakt door de armoede in dit land, met name in het noorden was dit merkbaar: mensen hebben weinig en er is ook weinig te koop in de winkels. Dit maakte het fietsen soms ook uitdagender omdat je niet alle faciliteiten hebt. De meeste lodges in Malawi hebben westerse eigenaren, het geld dat je besteed gaat daardoor met name naar hen en dat voelt ook niet altijd goed. Daarbij is het contrast ook groot van slapen bij een lodge en dan fietsen door Malawi waarbij je een heel ander Malawi ziet. De mensen waren gelukkig wel heel vriendelijk. Gedurende deze twee maanden fietsen hebben we ook veel NGO’s gezien en gehoord over ontwikkelingshulp, het blijft een lastige kwestie waar we jullie niet mee gaan vervelen maar we leren in ieder geval heel veel over Afrika door deze manier van reizen.

Na 2000km fietsen hebben we vandaag de grens met Zambia bereikt en is het alweer tijd voor ons 4e land. We zijn erg benieuwd hoe het land waar Floor haar eerste 3 levensjaren heeft doorgebracht ons gaat bevallen…. Tot een volgend bericht!

[Wist u dat]
• We al bijna een heel pak spaghetti met zijn 2en opeten
• De Afrikaanse zon er niet koeler op wordt
• En dus alleen maar warm water drinken op de fiets
• Dat Olifanten enorm fascinerende beesten zijn (en zoooo groot!!!)
• We nog steeds vele duimpjes krijgen van alle vriendelijke afrikanen
• We nu in het land van de Zambezi zitten, en de familie van Siem vroeger een geit had die hiernaar was vernoemd
• Er Limburgse campingeigenaren in Malawi zijn, waar ook een andere Limburger stond; Mark Lotz (voor diegene die hem kent )
• Kippenvel moment: Olifanten encounters (3x!!), zonsondergang in Liwonde NP
• Chicken moment: Kamperen op een cliff in Noord Malawi, Kaj’s pick up - de dodelijke avondrit in de auto van vliegveld nr Mzuzu (advies van iedereen; don’t drive in the dark!!!), het krokodillenmomentje in de boot, boze olifanten achter ons aan rennend.

Stats: 2060 km| 119h19 | Avg: 17.25 kmh| 0 lekke banden | boeken gelezen: [Floor Tolk van Java; Help ik ben blank geworden; Dit zijn de namen; Sapiens; 1793; Long walk to Freedom Nelson Mandela [Siem Labyrint der geesten, Nietschzes tranen]| boeken bezig: [Floor Hersenschimmen] [Siem Sapiens + Lonely planet MW & ZM]